Nigdziebądź

„Bądź dziurą, bądź pyłem, bądź myślą, bądź tchnieniem. Bądź nocą, ciemnością, umysłem, marzeniem. I wśliźnij się, usuń się, przeniknij, czym prędzej. Nad, pod, dookoła, w kąt, na bok, pomiędzy.”

 Jasmin Scott

Dżin

Wędrowiec

     Wyobraź sobie miejsce wypełnione niczym. Bezkresna cisza otula cię ciepłą mgłą, gładko przepływa dookoła ciebie. Widzisz bez oczu, czujesz bez ciała, słyszysz bez uszu. Jesteś jednością wraz z tymi, którzy razem z tobą przebywają w tym cudownym miejscu nicości. 

     A teraz wyobraź sobie, że ktoś przemocą wyrywa cię z twojego azylu. Bezpiecznego domu, gdzie jesteś i będziesz przez wieczność. Zmusza cię, abyś przybrał materialne ciało, przypominające ciasny gorset. Uliczny kurz wdziera się w na nowo ukształtowany nos, a światło razi w utworzone dopiero przed chwilą oczy.

Chyba oczywistym jest, że w takiej chwili

 nie pałasz sympatią do tego, który cię przyzwał.

     Jasmin nie jest ani dobra ani zła. Jest zwyczajnym obserwatorem ludzkiego życia, a ma naprawdę dużo czasu, aby móc je przestudiować. Widziała jak rodzą się dzieci, a następnie te same dzieci, których ciała już dawno osłabły, pomarszczyły się, a włosy posiwiały, umierają. Nie jest opryskliwa, nie jest też chodzącą radością, chociaż poczucie humoru nie można jej odmówić. Stara się nie zwracać na siebie uwagi, jednak też nie ucieka od towarzystwa. Czasami może wydawać się dziwna, jakby nie dzisiejsza, a jej słowa mogą budzić lekką konsternację. Mistrzyni kłamstwa, chociaż ucieka się do niego dopiero wtedy, kiedy naprawdę musi. Stara się za wszelką cenę nie pakować w kłopoty, unika ich jak tylko się da. Raczej nie należy do osób, które zawierają przyjaźnie do grobowej deski, gdyż sama musiała kilkoro z nich uśmiercić, kiedy byli po przeciwnych stronach barykady. Kiedyś bardziej nienawistnie nastawiona do wszystkiego, co pochodziło ze świata materialnego, teraz nauczyła już się z tym żyć, a wręcz polubiła ludzi. Odkryła, że nie wszyscy są tacy sami, a niektórzy czasem nawet zasługują, aby traktować ich nieco lepiej, niż ozięble. 

    Opisywanie wyglądu Jasmin może być dość kłopotliwe, gdyż może ona przybrać postać każdej istoty żywej, jaka jej przyjdzie na myśl. Na co dzień jednak posługuje się wizerunkiem młodej, szczupłej dziewczyny. Jest niezbyt wysoka, aby nie rzucać się za bardzo w oczy. Ciemne, lekko falowane włosy sięgają za ramiona. Można określić jej mianem zwyczajnej, przeciętnej dziewczyny z delikatnie zaznaczonymi krągłościami tam, gdzie powinny się one znajdować. Jedynie oczy mogą je zdradzić, gdyż zmieniają one kolor w zależności od nastroju. Mogą przybierać wszystkie barwy tęczy.  Jej drugą ulubioną formą jest postać burej, pręgowanej kotki.

     W Salem zatrzymała się na nieco dłużej, chociaż zwykle tego nie robi. Wyczuła tętniącą z tego miejsca moc i ma nadzieję, że znajdzie się ktoś, kto pomoże jej wydostać się z tego wymiaru. 

Bestiariusz

[Wodotrysków to z tym nie ma. Chyba najgorzej napisana karta na świecie, ale będę poprawiać, kiedy tylko wen wróci. Starałam się za wiele nie umieścić, żeby więcej można było pisać w wątkach, do których zapraszam bardzo serdecznie.
Na zdjęciu nie wiem kto. Tytuł karty jest też tytułem książki Neila Gaimana. Cytat też Neila Gaimana z "Księgi cmentarnej". ]